|
Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa
Boże Ciało
Liturgia Bożego Ciała akcentuje Eucharystię jako ofiarę, ucztę i sakrament jedności ustanowiony przez Jezusa w Wielki Czwartek. W tym dniu adoracji oraz wszelkim zewnętrznym przejawom czci Najświętszego Sakramentu powinna towarzyszyć świadomość, że Eucharystia jest przede wszystkim ofiarą i pokarmem duchowym oraz że obecność Chrystusa pod postacią chleba wypływa z ofiary i ma jednocześnie na uwadze Komunię Świętą, sakramentalną i duchową. W Uroczystość Ciała i Krwi Pańskiej, czyli Bożego Ciała wierni gromadzą się najpierw na Mszy Świętej, a po niej wychodzą z kościołów w procesji z Najświętszym Sakramentem. Idą na ulice miast i wiosek. Procesja ta jest przedłużeniem Mszy Świętej. Wierni chcą przez nią zaświadczyć przed całym światem swoją wiarę i cześć dla Najświętszego Sakramentu.
Zesłanie Ducha Świętego
 Pięćdziesiątego dnia po swoim Zmartwychwstaniu Pan Jezus zesłał Ducha Świętego na Maryję i Apostołów zgromadzonych w Wieczerniku, wypełniając tym samym swoją obietnicę. W dniu Pięćdziesiątnicy Kościół, ożywiony Duchem Świętym, rozpoczyna przepowiadanie radosnej nowiny o zbawieniu wszystkim narodom. Zielone Świątki, bo tak brzmi popularna nazwa uroczystości, to jedno z najstarszych świąt Kościoła, obchodzone już w czasach apostolskich. Dzień ten posiadał wtedy praktycznie tę samą rangę, co uroczystość Paschy. W pierwszych wiekach w wigilię tego święta udzielano chrztu katechumenom. W średniowieczu w bazylikach i katedrach w czasie tej uroczystości wypuszczano z klatek gołębie jako symbol Ducha Świętego, jak również istniał zwyczaj rzucania z sufitu kościoła, w trakcie odprawiania Mszy św. róż i innych kwiatów symbolizujących dary Ducha Świętego.
Trójcy Przenajświętszej
 Prawda o tajemnicy Trójcy Przenajświętszej jest dla nas o tyle istotna, że przedstawia Pana Boga, jakim jest sam w sobie. Pan Bóg jest jeden w swojej naturze, ale w trzech osobach. Osoby Boskie różnią się między sobą rzeczywiście tak, że jedna osoba nie jest osobą drugą. Nie różnią się jednak naturą ani też przymiotami, ani też działaniem, które jest wspólne. Mają wspólną naturę Bożą, wszystkie przymioty i działania Boże. Osoby różnią się między sobą jedynie pochodzeniem: Bóg Ojciec nie pochodzi od nikogo, Syn Boży pochodzi przez odwieczne i duchowe zrodzenie od Ojca, Duch Święty pochodzi przez wspólne tchnienie miłości Ojca i Syna. Pierwszą osobę wyróżnia ojcostwo, drugą osobę – synostwo, a trzecią – pochodzenie od Ojca i Syna. Tyle zdołała określić teologia kościoła na podstawie tekstów Pisma Świętego oraz pism Ojców Kościoła.
|
