|
Narodzenie Najświętszej Maryi Panny
 W miesiącu wrześniu Kościół wspomina ze czcią i wdzięcznością narodziny Najświętszej Maryi Panny. Święto te pobudza nas w szczególny sposób do dziękczynienia za ten wielki dar Bożej Miłości. Ewangelia nie mówi nic o narodzeniu Maryi. Gdy św. Mateusz kończy rodowód Chrystusa słowami: „Jakub był ojcem Józefa, męża Maryi, z której narodził się Jezus, zwany Chrystusem”, wymienia Ją po raz pierwszy i od razu ukazuje jako Matkę Zbawiciela. Boskie macierzyństwo było główną przyczyną narodzenia się Maryi. Ona po to została stworzona, aby porodzić Jezusa Chrystusa. Ewangelia nie wymienia też imion rodziców Maryi i miejsca Jej narodzenia. Braki te uzupełniają pisma apokryficzne, które są ważnym przekazem wiary chrześcijan żyjących w pierwszych wiekach. Wśród nich wyróżnia się Protoewangelia Jakuba, napisana w II wieku. Apokryf ten podaje imiona rodziców Maryi, o oddaniu Jej przez rodziców na dalsze wychowanie do świątyni. W naszym kraju święto Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w szczególny sposób upodobał sobie wiejski lud, nazywając je świętem Matki Boskiej Siewnej. Dawny zwyczaj mówi, że dopiero po 8 września, czyli po tym święcie i po przygotowaniu pól zaczynano jesienny siew. Nic więc dziwnego, że Kościół pragnie 8 września, a więc pod koniec lata i na progu zbliżającej się jesieni, uczcić Matkę Bożą, wspominając Jej narodzenie. Jej przyjście na świat tak bardzo przywołuje w wyobraźni obraz jesiennego siewu. W Maryi bowiem Bóg powierzył ziemi drogocenne ziarno, które w przyszłości wyda plon. „ Błogosławiony jest owoc żywota Twojego…” – modlą się dziś tysiące ludzi wierzących na całej ziemi.
|
6 
