|
MATKI BOŻEJ GROMNICZNEJ
Święto Matki Boskiej Gromnicznej obchodzone jest w kościele 2 lutego. Oficjalna nazwa to uroczystość Ofiarowania Pańskiego i Oczyszczenia Najświętszej Maryi Panny. Ludowa nazwa tego święta wzięła się stąd, że właśnie 2 lutego, we wszystkich kościołach święci się podczas nabożeństw świece, nazywane gromnicami. Gromnica to gruba, woskowa świeca z profitką, najczęściej przybrana zieloną gałązką i wstążeczkami. W tradycji kościoła gromnica symbolizuje święto wiary, łaskę Bożą i światłość wiekuistą. Dlatego jest wkładana w ręce konającym. Natomiast w tradycji ludowej, gromnica miała bronić przed żywiołami, burzą, piorunami i ogniem. Po powrocie do domu z kościoła kopcono znak krzyża na belkach stropowych, aby ustrzec dom przed uderzeniem gromu, a także obchodzono z nią dom i obejście. Wiązały się z gromnicą również i inne zwyczaje, np. cieśle wkładali zastygły wosk z gromnicy między belki nowo wybudowanego domu na szczęście. Można także było po zgaszeniu gromnicy połknąć z niej dym, co miało zapobiegać próchnicy i bólowi gardła. Ze świętem Matki Boskiej Gromnicznej kończy się w Polsce okres śpiewania kolęd, trzymania w domach choinek i żłobków. Kończy się okres wizyt duszpasterskich. Dawniej ostatni kolędnicy wyruszali tego dnia z turoniem lub kozą odwiedzając domostwa i odgrywając wesołe scenki z życia wsi lub o tematyce religijnej, co dawało okazję do otrzymania datków pieniężnych lub poczęstunku. Matka Boża Gromniczna była także źródłem natchnienia dla poetów. Osnuty na legendzie o Wilku Gromnicznym utwór Kazimiery Iłłakowiczówny urzeka swoją prostotą i przesłaniem. Również ludowy poeta Józef Strug napisał piękny utwór dotyczący Matki Bożej Gromnicznej:
„Gdy życie nasze dobiegnie do końca,
Gdy Bóg ostatnie godziny policzy,
Niech nam zaświeci, jak promienie słońca,
Światło gromnicy (…)”
CZY WIESZ ŻE...
Drugim miesiącem w kalendarzu jest luty. Ma on 28 dni, a w latach przestępnych 29 dni. Rok przestępny jest to rok, który ma 366 dni zamiast 365, ma on na celu umożliwiać dopasowanie roku kalendarzowego z rokiem wyliczonym na podstawie obiegu Ziemi dookoła Słońca. Nazwa Luty pochodzi od określenia srogich mrozów jakie w tym miesiącu zazwyczaj występują.
Idzie luty, szykuj ciepłe buty!
MYŚL MIESIĄCA
„Najlepszym przyjacielem jest ten,
Kto nie pytając o powód twego smutku,
Potrafi sprawić, że znów wraca radość”.
( św. Jan)
|
